این جوان عاشق است

پریشان بلاگ!

پرشین بلاگ چند روزی است که تبدیل به «پریشان بلاگ» شده! هک شدن دامین این سایت، باعث شده که دهها وبلاگ این سایت ناخواسته به تعطیلات تابستانی بروند!

از مسوولان و همکاران خدوم این سایت که برای رفع این مشکل زحمات بسیاری می‌کشند تشکر کرده، پنجمین سال تولد سایت را تبریک می گوییم.

می‌شنوی؟

«این الرجبیون» ... صدای ملائک را می‌شنوی؟ من و تو را صدا می‌زنند: کجایی پسر؟

اعمال ماه رجب  (متن و صوت)

این جوان عاشق است

 بد جوری عاشق شده بود. سعی می‌کرد کسی نفهمد، اما از حرف‌ها و کارهایش فهمیده بودم که گرفتار کسی شده است. محمد هم فهمیده بود، به حالش تاسف می‌خورد و می‌گفت: «بیچاره ناصر، ببین به چه روزی افتاده.» بعضی وقت‌ها ناصر می‌آمد پیش من و می‌نشستیم و دوتایی کلی حرف می‌زدیم، وقتی حرف‌هایمان به عشق می‌رسید، می‌گفت: «عاشقی عالمی داره، هر کی نچشیده نمی‌دونه، نمی‌فهمه...» و بعد هم چشم‌هایش پر از اشک می‌شد.

خیلی عاشق بود، آن قدر که به خاطر عشقش جانش را هم از دست داد ... این آخرین یادداشت ناصر است:

«تو چه می‌دانی که عشق چیست؟ ... ما را به جرم عشق مواخذه می‌کنند گویا نمی‌دانند که عشق گناه نیست. اما کدام عشق؟ خداوندا! معبودا! وقتی فهمیدم که عشق به تو پایدار است و دیگر عشق‌ها دروغین است به عشق تو دل بستم. بعد از چندی که با تو معاشقه کردم، یک‌باره به خود آمدم و دیدم که من کوچکتر از آنم که عاشق تو شوم. فهمیدم که در این مدت که فکر می‌کردم عاشق تو هستم اشتباه می‌کرده‌ام، این تو بوده‌ای که عاشق بنده‌ات بوده‌ای و هرگاه او صید شیطان شده، تو دام او را پاره کرده‌ای ...  

آری، تو عاشق من بودی و هر شب مرا بیدار می‌کردی و به انتظار یک صدا از جانب معشوقت می‌نشستی. اما من بدبخت ناز می‌کردم و شب خلوت را از دست می‌دادم و می‌خوابیدم. اما تو دست برنداشتی و این قدر به این کار ادامه دادی تا سرانجام من گریزپای را به چنگ آوردی و من فکر می‌کردم با پای خود آمده‌ام. وه چه خیال باطلی! این کمند عشق تو بود که به گردن من افتاده بود.

مرا که به چنگ آوردی به صحنه جهادم آوردی تا به دور از هر گونه هیاهو نرد عشق ببازی. کمند عشق را محکمتر  کردی و مرا به خط مقدم عشق بردی و در آنجا شراب عشقت را به من نوشاندی و چه نیکو شرابی بود و من هنوز از لذت آن شراب مستم. اولین جرعه آن را که نوشیدم مست شدم و در حال مستی تقاضای جرعه‌ای دیگر کردم، اما این بار تو بودی که ناز می‌کردی و مرا سر می‌گرداندی. پیاله‌ام را به طرفت دراز کردم و تقاضای جرعه‌ای دیگر کردم اما پیاله‌ام را شکستی. هر چه التماس کردم که جامی دیگر بده تا از حجاب جسمانی بیاسایم ندادی و زیر لب به من خندیدی و پنهانی عشوه کردی. اکنون من خمارم و پیاله به دست هنوز در انتظار جرعه‌ای دیگر از شراب عشقت به سر می‌برم. ای عاشق من! ای واله‌ی من! پیاله‌ام را پر کن و مرا در خماری مگذار. تو که یک عمر به انتظار نشسته بودی، حال که به من رسیده‌ای چرا  کام دل بر نمی‌گیری؟ تو که از عشق دم می‌زدی چرا هم اکنون مرا در انتظار گذاشته‌ای؟ اگر بدانم که خریدار متاعم نیستی و اگر بدانم که پیاله‌ام را پر نمی‌کنی پیاله را خود می‌شکنم و متاعم را به آتش می‌کشم تا در آتش حسرت بسوزی ... .»

□

چند روز بعد خبر آوردند که دانشجوی ۱۹ساله، «ناصرالدین باغانی» در تاریخ ۱۱اسفند ۶۵ در منطقه عملیاتی شلمچه به شهادت رسیده است.

□

«و تو چه می دانی که عشق چیست؟»