چـــرا؟

يكي از فرزندان معصوم امام حسين ـ عليه السلام ـ‌ مي گويد: آن كس كه بدون بصيرت كاري كند با هر قدمش از هدفش دورتر مي شود!<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

□

جبرئيل:

از آن روز

     بر چشم هاي قبيله

گريه، مكروه

     خفتن، حرام

و ديدن ـ عميق ديدن ـ‌

                 واجب عيني شد. (۱)

□

 ـ «چرا؟»

ـ «خب براي اين كه گناهانمون بخشيده بشه»! خنده ام مي گيرد، تلخ تر از گريه، سرم را مي اندازم پايين و مي روم به سمت ساحل.

ـ «چرا عزاداري مي كنيم؟»

ـ «براي اين كه تسلي خاطري باشد براي حضرت زهرا ...» هنوز دارد حرف مي زند كه راهم را مي گيرم و دور مي شوم، چشم مي دوزم به دريا، حرف هاي چند شب پيش استاد مطهري در گوشم مي پيچد: « مگر حضرت زهرا ـ‌ س ـ‌ بچه است كه بعد از هزار و چهارصد سال هنوز هم به سر خود بزند، گريه كند و ما برويم به ايشان سر سلامتي بدهيم؟ اين حرف ها است كه دين را خراب مي كند.» (۲)

کنار ساحل قدم مي زنم، كسي مي آيد از دور، از نور، مي شنوم: «براي زنده ماندن مكتب حسيني، براي اين كه «درس ها» و «عبرت ها»ي عاشورا بماند، براي اين كه شور امر به معروف و نهي از منكر در ميان مردم پيدا شود، براي اين كه آن فريادهاي حماسي حسين، لا اري الموت الا سعاده (مرگ را جز سعادت نمي بينم) براي هميشه زنده بماند.»

احساس مي كنم كه مي شود حرف هايش را شنيد، كمي آرام مي گيرم، منتظرم، اما او چيز ديگري نمي گويد! ... اما آيا اين همه ی علت عزاداري من است؟

صداي پاي «حاج آقا دولابي» مي آيد، صداي پاي آب:

«ماه محرم يكي از ماه هاي تكامل است و «محبت» و عزاداري براي امام حسين ـ‌عليه السلام ـ انسان را زود به مقصد (خدا) مي رساند، كلنا سفن النجاة و سفينة الحسين اسرع، همه ما كشتي هاي نجاتيم، اما كشتي حسين سريع تر است.» (۳)

آرام مي گيرم ...

رو به دريا مي روم تا دقايقي بعد سفر عشق را شروع كنم ...

و سلام بر امام عشق!

پانوشت:

۱. گنجشك و جبرئيل، سيد حسن حسينی

۲. حماسه حسيني، ج۱، صص ۴۶و ۷۹، شهيد مطهری

۳. مصباح الهدي، ص ۳۰۱

يک کليک:

• کربلا آنلاين
• سايت ثارالله